Ongecompliceerd maar indringend portret van een uitgerangeerde goochelaar/fakir in een smoezelige Singaporese kroeg. Vet als een sumoworstelaar, door vrouw verlaten en zwaar aan de drank, lijkt er geen hoop meer voor Francis. Zijn zoon moet zichzelf opvoeden terwijl pa in een plens kots zijn roes uitslaapt. De goochelaar probeert het, geplaagd door schuldgevoelens, tenslotte nog een keer, en zal hierbij zeer ver gaan. De fakirstunts zijn in niets verhullende close-ups gefilmd: glas kauwen, vuurspuwen, spietsen en nog meer wegkijkertjes, het is allemaal authentiek (letterlijk dicht op de huid dus), wat voorkomt dat de ontroering teveel afglijdt naar sentimentaliteit.