Een jonge dokter ontvlucht in het turbulente jaar 1917 de Russische grote stad, en vestigt zich in een plattelandshospitaal. Aldaar zijn de spanningen niet minder, en zoekt de jonge arts zijn toevlucht tot de morfinevoorraad in de apotheek. En zo verandert Dokter Vlimmen in Dokter Pulder die papavers zoekt. Ondertussen rukt het communisme op.

Alexei Balabanov zorgde er ook deze keer weer voor dat de art direction perfect verzorgd is. Wie in zijn vorige film, Cargo 200, de opstapeling van lijken als metafoor voor het verval van de Sovjetunie zag, ziet in deze film de voorschijdende morfineverslaving van de dokter als metafoor van het voorschrijdende communisme die de oude maatschappij vernietigt.

1917. Jonge dokter wordt op het Russische platteland in het diepe geworpen. Onder primitieve omstandigheden moet hij amputaties en andere bloederige operaties uitvoeren en kinderen ter wereld brengen. Hiervoor moet hij toch af en toe even het medisch handboek ter hand nemen. En het potje morfine, dat helpt ook tegen de zenuwen. Seks, intriges, wodka, bloed en revolutie en -troika hier, troika daar- zelfs een dollemansrit per slee achtervolgd door wolven, alles is voor handen en schitterend authentiek gestyleerd. De morfineverslaving van de veelbelovende jonge arts leidt uiteindelijk naar de hoofdstad, waar de communisten de baas zijn gaan spelen, en naar een gewelddadig en buitengewoon sardonisch slotakkoord. Maar dat zal niet verbazen, van de maker van de inktzwarte komedies Of Freaks and Men en Cargo 200.