Esther Rots
24-01-2009 19:30
Marieke wordt door een indringer bijna in haar bad verdronken. Haar relatie is ook net uit, dus het begint al met een dubbel drama. Maar Marieke is een stoere vrouw. Die gaat niet als een Bridget Jones zielig voor de tv zitten met een doos bonbons. Een bouwval op het Zeeuwse platteland opknappen lijkt haar een beter idee. Maar haar trauma reist mee, dus barricadeert ze haar woning als ze mannelijk gespuis rond haar steenkoude lekkende huis ziet lopen. Buurman John wil alleen maar helpen. Stoere vrouwen willen alleen niet geholpen worden. Met de tanden op elkaar gaat ze slopen en verven. Rifka Lodeizen speelt de gekwelde Marieke erg overtuigend. Haar maniakale vasthoudendheid is boeiend om naar te kijken. Maar John is ook vasthoudend. Ze laat hem dus toch binnen om haar douchevloer te komen repararen. Een spel van aantrekken en afstoten volgt. Wat er met de titel bedoeld wordt? Het camerawerk denk ik. Door de hele film heen wil de lens bijna door Rifka’s poriën heen naar binnen. De extreme close-ups gaan op den duur wel wat irriteren. Wat is dat toch met vrouwelijke regisseurs en die eindeloze aandacht voor het vrouwelijk lichaam?
Ondertussen gebeuren er wat ongeloofwaardige dingen. Ondanks de algehele angst voor mannen, duikt Marieke plots het bed in met de onappetijtelijke John. Wanneer ze helemaal door het lint gaat tijdens een telefoontje met een vriendin, duwt hij haar met kleren en al onder de douche. Om haar te kalmeren. Pardon? Een rustige verstandige man als John zou nooit een hysterische vrouw met geweld onder een douche duwen om haar te kalmeren. De keuze voor deze actie is wel begrijpelijk: zo kon mooi een link gelegd worden met de bijna-verdrinking aan het begin van de film. Maar het is helaas ongeloofwaardig. Al met al is Kan door huid heen een knap staaltje psychologisch drama. Feministische cinema, je moet ervan houden; het had van mij wel iets minder hysterisch gemogen. De soundtrack van Dan Geesin is wel erg goed: hij weet een breed scala aan ongewone geluiden uit een piano te halen. Dat past erg goed bij de beklemmende sfeer.