Superieure oenigheid waar onze (Waalse, met name) zuiderburen patent op lijken te hebben. Eenzame dikkerd gaat een eindje rijden met een junkie die bij hem probeerde in te breken. (Hela, dat gebeurde ook al in Tokyo Sonata!) Ze gaan zijn ouders opzoeken in een precies even trieste als grappige roadmovie met fijne muziek, gekke ontmoetingen en geloofwaardige rollen.

De IFFR-site schrijft over Eldorado: 'Geen land ter wereld waar absurditeit en humor, tragiek en mededogen, geloof en surrealisme zozeer hand in hand lijken te gaan als België.' Dat klopt, maar wat meer vaart en doel had ook gekund. Nu blijven de vaak aardig surreële scènes losjes van elkaar, en houdt de film op een gegeven moment gewoon maar op, alsof de inspiratie op was.