Thaise horror in de trashy jaren'80 splatter-traditie*), die mank gaat aan stapels flashbacks en erger nog: flashbacks in flashbacks. De eerste doden vallen al voordat de belangrijkste personages echt zijn voorgesteld. Het is, kortom, een rommelige vertelling over een familie die de dode moeder (want door de minnares van pa behekst en vergiftigd) weer tot leven wil wekken. Het zal misschien in de Thaise folklore passen om de heks in kwestie bruut te curetteren en uitgerekend haar lichaam te gebruiken om de ziel van mama in te laten dalen, maar verstandig kan dat natuurlijk nooit wezen. Het gaat dus niet geheel volgens plan en de heks neemt op haar beurt uitgebreid wraak in een rondje martelporno. Aan een voorbijvarende boeddhistische monnik is de ondankbare taak gegeven te verklaren dat dit toch echt niet de manier is om met elkaar om te gaan.

*) Hilarisch trash-moment bij de openingstitels: hoewel dit volgens het programmaboekje om Art of the Devil deel 3 gaat, verschijnt er tussen de Thaise karakters een knoeperd van een 2.