Leuk, zo’n onverwacht voorfilmpje bij Left Handed, een film over het Japanse fenomeen hikikomori, in Pathé 6. Maar wanneer het voorfilmpje de twintig minuten overschrijdt en Mutsje Behang nog stééds brood rondbrengt op het Franse platteland, zonder dat er uitzicht komt op enige ontknoping, wordt het tijd om het programma te raadplegen. Zijn mijn metgezel en ik het slachtoffer van een programmawijziging? Nee, wij zijn het slachtoffer van onze eigen stommiteit (we zitten in Pathé 5) en de onoplettendheid van de kaartjesscheurders. Er zit maar één ding op: ons overgeven aan de film en er het beste van hopen.

Geen idee welk meesterwerk we in de andere zaal hebben gemist, maar verdomd, dit valt toch niet tegen. Mutsje Behang intrigeert: niet alleen om ze geen pijn aan de ogen doet, maar bovenal omdat ze haar leven bijelkaar liegt, en je voelt aan je theewater dat ze dat niet doet omdat ze een levendige fantasie heeft. Een scène waarin ze haar nagels tot bloedens toe knipt (aieee! even wegkijken! ook geharde horrorliefhebbers hebben hun zwakke plek) bevestigt het vermoeden van een pijnlijk geheim. Wat is de relatie die ze heeft met de oudere, getrouwde man in dat jaloersmakend mooie huis? Wat is de betekenis van de vreemd gearrangeerde kussens op het bed (zie de filmposter die op het festival hangt), waar de man zo vreselijk van schrikt? Regisseuse Juliette Garcias past de verschillende stukjes op intelligente wijze aan elkaar, waarbij er voor de kijker de nodige vragen ook onbeantwoord blijven. Intens, intrigerend debuut met prachtige landschappen als bonus en sterk spel van Anaïs Demoustier en Bruno Todeschini (die ook al te zien is in het magistrale Unspoken)

Een niet geplande ontmoeting met een indrukwekkende film; ook dat hoort bij het IFFR.