Jean Claude Van Damme speelt zichzelf, en doet dit beter dan vriend of vijand voor mogelijk hielden. Spannend en hilarisch vanwege het schrandere script, dat perfect het midden houdt tussen het blockbustergenre dat Van Damme tot een knokbegrip maakte en de Waalse tragikomedie á la Aaltra of Eldorado. Te veel verraden gaan we hier niet doen.

Typisch Belgisch: zoals je in België gewoon met je ouders op café kunt gaan, zo doen JCVD's pa en ma ook een rolletje.

Kiyoshi is bekend van extremer werk, dit keer is het hem te doen om een 'normale' film. Vader van ogenschijnlijk keurig gezin verliest zijn baan, maar durft dit niet aan zijn familie te vertellen, en doet alsof hij elke dag keurig naar z'n werk gaat. Deze leugen zet een langzame doch volledige desintegratie van de familie in gang: langzamerhand blijkt dat iedereen graag weg wil. Het eerste deel is lichtvoetig en komisch, het tweede deel is meer beklemmend, maar dat komt jammer genoeg niet helemaal uit de verf.