Stom haar, daar hebben de Walen een uitdrukking voor: een ‘coupe flamande’. Tot zover de taalstrijd in deze Belgische film - al speelt die op de achtergrond ook mee. De grootste strijd vindt namelijk plaats op het familievlak. De tweelingbroers Thierry en François, hierna te noemen Kwik en Flupke, zijn volwassen maar wonen nog steeds bij hun gescheiden moeder (Isabelle Huppert) in een gigantisch landhuis. Kwik en Flupke hangen wat op de bank, crossen wat met de motor en schieten wat met de buks op ratten. Moeder wil nog wat van haar leven maken en maakt plannen om het huis te verkopen en samen te leven met haar buurman Jan, geheel tegen de wens van de kinderen. De plaagstootjes aan moeders adres in het begin van de film nemen een serieuzere wending (waarbij ook vader en buurman Jan hun rol spelen). Al gauw staan Kwik en Flupke ook tegenover elkaar, elk een afspiegeling van één der ouders.
Joachim Lafosse bouwt zijn film zorgvuldig op: eerst verbale humor en slapstick in goede modern-Waalse traditie om het publiek te laten lachen, waarna de mokerslag kan worden uitgedeeld. Benoît Mariage ontmoet de gebroeders Dardenne, zeg maar. Waarbij ook het ijzersterke spel van de cast niet ongenoemd mag blijven. Er wordt veel gegeten in de film (de helft van de dialogen speelt zich rond de eettafel af), dus ga hem niet zoals ik met een lege maag zien, want dat leidt uiteindelijk maar af.

Nue-propriété gaat in april in de Nederlandse bioscoop draaien, en draait momenteel al in België.