Vlakke reconstructie van de laatste paar maanden van Mark Chapman voordat hij John Lennon neerschoot. Aan Jonas Ball de ondankbare taak om kleur te geven aan deze trieste loser, want de film is braafjes opgehangen aan quotes van Chapman zelf. Een afdaling in de persoonlijke hel van een schizofrene patiënt kan meesterwerken (Repulsion! Taxidriver!) opleveren, maar het droge uitgangspunt staat zulks in de weg. Conspiracytheorieën worden angstvallig gemeden (hoewel we Chapman in het begin heel even zien kibbelen met de plaatselijke Scientology-afdeling).