Als er een regisseur van de op dit festival vertoonde films zijn naam mee heeft, is het wel Aleksandar Manic. Zijn documentaire over de Roma-hoofdstad Shutka identificeert zich met zijn onderwerp en is dus van een manische vrolijkheid. In deze open inrichting is iedereen wel ergens kampioen in: in het verzamelen van cassettebandjes met Turkse muziek, boksen, zingen, ganzengevechten, je kan het niet zo gek bedenken. We maken kennis met een viriele, discodansende zeventiger. Een vampierenjager. De dorpshomo. De kampioen gravenschenden. Uiteraard schuilt er achter alle vrolijkheid genoeg tragiek om een deprimerende film mee vol te schieten: de homo werd als kind verkracht, de werkeloosheid en armoede zijn schrikbarend, vrouwen komen nauwelijks aan het woord en dan is er nog de kwestie van de vluchtelingen uit Kosovo. 'Shutka' schijnt letterlijk 'vuilnis' te betekenen. Nou, dan weet je het wel. Maar de mensen kiezen er voor te lachen en feest te vieren en Manic doet met ze mee. Hoewel er voortdurend gekibbeld en tegen elkaar opgeboden wordt in de talrijke kampioenschappen, wordt duidelijk dat ze elkaar nodig hebben en juist elkaars gelijken zijn in hun eigen microcosmos. Shutka heeft in alles de vaart van een komedie van Kusturica: zeer veel opzwepende muziek en kunstig gemonteerd.

Edelbollywood met de lokale Georgina Verbaan als door dorpsgodin bezetene. Voor zij die van een dansje en een liedje houden, de rest doet er niet zo toe. Op het eind schiet de trommelaar iedereen dood, ook Georgina.

(Deze film staat vast in de toptien van uw lokale Shiva Temptations Video Store.)

Rond de festivalweekends is de reguliere festivalhoreca overbelast. Snel voedsel naar binnen werken is onmogelijk, laat staan snel smakelijk voedsel. Wie in Pathé of De Doelen bivakkeert kan aperap aanschuiven aan de lopende band van Happy Sushi. Direct bij binnenkomst wordt de glazen boterham besteld, van de neon-verlichte band worden de baby-octopus en de tonijnsalade gegrist en binnen enkele seconden heeft de festivalbezoeker zonder tijd een smakelijke versnapering voor zich.

Potentieel interessant verhaal (hoe wordt een Amerikaanse veiligheidsbeamte moslim-terrorist?) wordt totaal om zeep geholpen. No-budget betekent niet dat je een Parkinson-patiënt als cameraman moet aanstellen of dat je alle opgenomen ruis versterkt de zaal in moet sturen.

Voor de grootverbruiker van films en andere geneugten van het festival is het onmisbaar. Zeker als het festival een beetje op z'n eind loopt. In principe komen de eerste en de laatste vertoningen op een dag niet in aanmerking. Het handigste is als de zaal niet erg gevuld is en de stoelen en beenruimte toelaten om maximaal in de stoel te hangen. De te verkiezen film heeft een voice-over of muziek met een minimum aan dialoog en geluidseffecten. In verband met eventueel schuldgevoel dient men met grote zorgvuldigheid de meest abonimabele film van de dag te selecteren. Als men de perfecte film heeft getroffen zal men namelijk veel medestanders in de zaal hebben.

Even wat nachtrust inhalen tijdens de bijslaapfilm.

Embedded met Amerikaantjes in Falluja, voordat de pleuris uitbrak, dat levert allicht wat spannende scènes op. Maar verder komt het niet. Soldaten lijken net mensen, die ook een mening hebben. Alsof we dat niet wisten.

Ojojoj, Night Scene is niet om aan te zien, maar of deze film een gelijke heeft, qua aantal hoeren: 31 hoeren in hoofd/bijrol en 15 hoerenfiguranten. Daarbij opgeteld nog drie figuranten uit een ander film en de hoer-o-meter draait overuren

Overigens ook vermeldendswaardig: een misgeinterpreteerde hoer in Agnes und seine Bruder. Zoon gluurt naar vader en dochter. Dochter buigt richting vaders kruis, maar precies de volkomen onschuldige essentialia zijn verborgen achter een plant. Vader gaat nog iets ontspannener in de fauteuil liggen. Dochter richt zich weer op en vader overhandigt geld. Deze actie zet zoon aan om vader te vermoorden. Ja, de misgeinterpreteerde hoer is een groot loeder.

Hoer-o-meter totaal 40 films:
46 hoeren in hoofd of bijrol
33 hoerenfiguranten
1 suggestie betaalde seks
1 hoerendaad
1 misgeinterpreteerde hoer (voor spek en bonen)

Gemiddeld dus twee hoeren per film.

Na een curieus begin maakt een politieman zich zorgen om zijn penis dimension en de daaruit voortvloeiende buitenechtelijke relatie van zijn vrouw. Traag.