Waar de aliens uit H.G. Wells' War of the Worlds het aflegden tegen aardse bacillen, daar blijken de bloedzuigende buitenaardse monsters die aan de kust van het Ierse eilandje Erin aanspoelen héél slecht tegen alcohol te kunnen. Dus wat doe je dan als - stereotype-alert! - rechtgeaarde Ier? Je sluit je op in de lokale pub en zuipt jezelf bijkans in coma voor je de strijd aangaat. Waar zagen we dat verschansen in de kroeg tegen een monsterlijke overmacht trouwens al eerder? Juist, in Shaun of the Dead. Geeft niks, Grabbers is sowieso één groot eerbetoon aan monsterfilms als Tremors en, in een scène in een verlaten bar, Gremlins. En wat Jon Wrights tweede lange film aan originaliteit tekortschiet, wordt ruimschoots gecompenseerd door de scherpe oneliners, geslaagde grappen, spannende actie en het fraai ogende monster. Zelfs de lovestory tussen de alcoholistische cop Ciarán (Richard Coyle) en rookie Lisa (Kate Myers) voelt hier op zijn plaats, en je hoopt van harte dat ze het einde van de film halen.

Grabbers bewaart net als zijn voorbeelden een perfecte balans tussen comedy en horror, en voor de liefhebbers: er wordt niet gekeken op een onthoofdinkje meer of minder. Tot slot een speciale vermelding voor Russell Tovey (weerwolf George uit de Britse serie Being Human), die in de rol van stijve lokale wetenschapper alle registers mag opentrekken en daarmee voor een van de leuskte personages tekent. Een perfecte afsluiter van de Imagine-dag, deze film, en daarna snel naar de bar voor een biertje, want je weet tenslotte wat er 's nachts aanspoelt uit het IJ...