Na het met name Europese cultsucces van zijn films El Topo en The Holy Mountain ontstond bij Alejandro Jodorowsky het plan om Frank Herberts Dune te vertalen in een film van epische proporties. Het project zou echter sterven in schoonheid. In de buitengewoon fascinerende documentaire Jodorowsky’s Dune horen en zien we aan de hand van diverse interviews met betrokkenen en tot leven gewekte storyboards van Moebius hoe de ambities van één man leidden tot misschien wel de grootste ‘sci-fi film that never was’.

Bijna alle medewerkers aan dit project passeren de revue, maar het zijn vooral de gesprekken met Jodorowsky die deze film tot een onvergetelijke ervaring maken. Puur op gevoel verzamelde de Chileen een verzameling aan geweldig aanstormend talent om zich heen, terwijl hij met de bravoure van een ouderwetse con man mensen als Salvador Dali en Mick Jagger weet te strikken voor de sleutelrollen.

Als we tot slot zien hoe de diverse elementen van dit project de weg hebben gebaand voor bijna alle toekomstige sci-fi-klassiekers die wel het levenslicht zagen, blijft maar één gedachte hangen: ‘Wat als? Wat als?’