Stripmaker Pascal Rabaté schreef en tekende een prachtig album, in het Nederlands vertaald als Een Tweede Jeugd, dat in 2009 terecht de Stripschappenning voor het beste buitenlandse boek kreeg. De strip leerde ons hoe de laatste levensfase, die van verval en dood, met gratie, humor en levenslust beleefd kan worden. Een Tweede Jeugd is nu door Rabaté zelf verfilmd. Hij treedt daarmee in de voetsporen van zijn landgenoten en collega’s Joann Sfar (Gainsbourg: Vie Heroïque) en Raid Sattouf (Les beaux gosses), die allebei ook in korte tijd de stap van de tekentafel naar de filmset hebben gezet. Tel daar Chico & Rita, de onlangs uitgekomen animatiefilm van de Spaanse striptekenaar Javier Mariscal bij op, en je kunt misschien voorzichtig spreken van een ontluikend cinematografisch genre: films door stripmakers.

Les Petits Ruisseaux - de distributeur laat de oorspronkelijke Franse titel intact - vertelt het verhaal van zestigplusser Emile, een rustige weduwnaar in de provincie, die bevriend is met zijn absolute tegenpool, de levenslustige Edmond. Als Edmond plotseling overlijdt, besluit Emile in zijn voetsporen te treden. Hij onderneemt een reis die hem niet alleen langs talloze kleurrijke personages voert, maar hem ook terugbrengt naar de liefde en zijn verloren jeugd.

De vraag was natuurlijk of Rabaté erin zou slagen om de subtiele, ontroerende lichtheid van zijn boek naar de film te vertalen, zonder dat lezers de film als dubbelop zouden ervaren. Dat antwoord luidt: ja, maar… Het resultaat is namelijk even speels als de strip, een warm menselijke en aangenaam voortkabbelende film, waarin Rabaté toont dat hij de mogelijkheden van het medium uitstekend kan benutten. De camerabewegingen bijvoorbeeld zijn langzaam en breed, en het plezier in dit medium spat er vanaf. Hij schetst zijn personages bovendien met dezelfde liefde als hun getekende tegenhangers. Wat de film echter ontbeert - maar dat is tevens het grote kenmerk van het medium - is directe toegang tot de gedachtewereld en het gevoelsleven van de hoofdpersoon, die de strip wél bood. Daarom waardeer ik het boek toch meer dan deze verder overigens warm aanbevolen film. Net als Rabatés poging om zijn verhaal naar een breder publiek te brengen, omdat deze geschiedenis van kleine, normale levens (die daardoor een groter en universeler verhaal vertelt) dat ook verdient. Alleen hoop ik dat de filmkijkers hierdoor ook het boek zullen lezen.

Les Petits Ruisseaux gaat vandaag in première. Kijk voor meer info hier.