Jawel, gisteren is het Imagine, festival voor de fantastische film, voor de 29ste keer van start gegaan. Mét een nieuwe directeur, Chris Oosterom, en een aantal opvallende premières (Jurassic Parc 3D, bijvoorbeeld) en intrigerende programma-onderdelen als House of Psychotic Women en Bollywood & Beyond, die min of meer voor zichzelf spreken. Later hierover meer, want we gaan als vanouds het Imagine verslaan op dit blog. Duidelijk is dat Oosterom een paar verrassend goeie deals met filmmaatschappijen heeft weten te sluiten, en de openingsfilm van gisterenavond zette wat dat betreft de toon.

Laten we één ding vaststellen: Danny Boyle is niet in staat om een slechte film te maken. Zelfs een ‘tussendoortje’ als Trance, dat niet de urgentie heeft van pak ‘m beet Trainspotting, Slumdog Millionaire of 127 Hours), weet ons in elk geval van begin tot eind aan het grote scherm gekluisterd te houden. Dat komt in de eerste plaats omdat het scenario (waar we verder niet te veel over verklappen), dat het heistgenre combineert met de hypnosethriller, een alleraardigste mindfuck is: scenaristen Joe Ahearne en John Hodge geven je telkens genoeg houvast om je het idee te geven dat je het allemaal wel doorhebt, om vervolgens het tapijt met brute kracht onder je uit te trekken. Daarnaast worden de hoofdrollen vertolkt door Vincent Cassell, James McAvoy en Rosario Dawson. Punt. Tot slot is de fotografie van Boyle’s vaste cameraman Anthony Dod Mantle, dus ziet de film er weer prachtig uit. Rest ons nog een chapeau-de-luxe voor Rosario Dawson, die het aandurfde op een wel heel bijzondere manier full frontal naakt te gaan; niet-functioneel, al probeert Boyle wel die indruk te wekken, maar u hoort ons niet klagen.