De nieuwste film van Robert Redford (77) is een storm-op-zeedrama met de onheilspellende titel All Is Lost. De film is geregisseerd door de relatief onbekende J.C. Chandor, die in 2011 debuteerde met de dramathriller Margin Call. Het is goed mogelijk dat Chandors carrière inmiddels in een stroomversnelling terecht is gekomen, want zijn film trekt niet alleen de aandacht door Redfords aanwezigheid erin: All is lost is vaardig gemaakt, best wel spannend, en weet van het terloopse begin tot het dramatische eind de aandacht vast te houden. En dat komt dan ook weer door Redford, die weliswaar de Benidorm Hunk uithangt, maar die desalniettemin op een afgemeten en afstandelijke manier de onfortuinlijke zeezeiler neerzet, zonder overdreven op het gevoel van de kijker te werken. En hij doet dit ook nog praktisch zonder een woord te zeggen, want hij is de enige acteur in de film.

De enige echte minpunten aan All Is lost zijn de muziek en het einde. De soundtrack lijkt gecomponeerd voor een andere film, iets met Charlton Heston erin, en roept maar weer eens de vraag op waarom zo’n ‘natuurfilm’ eigenlijk muzikale omlijsting nodig heeft. Het eind van de film heeft een religieuze touch die niet iedereen zal bevallen - maar er zijn vast ook mensen die het juist een prachtig einde vinden.



All Is Lost draait vanaf morgen in de Nederlandse bioscopen.