De Schotse singer-songwriter RM Hubbert schakelde op zijn vorige plaat Thirteen Lost & Found diverse zangers en zangeressen in om zijn liedjes te vertolken. Componeren en gitaar spelen ligt hem namelijk stukken beter dan zingen. Op Breaks & Bone gooit hij het over een andere boeg. Hier draaien de liedjes vooral om zijn fabelachtige fingerpicking-techniek op de flamencogitaar. Hij verschuilt hij zich niet meer achter vrienden uit de Chemikal Underground-scene. Met ingetogen, soms bijna fluisterende stem gaat hij met de billen bloot. Resultaat: tien liedjes over liefde, verlies, depressie, het loslaten van verdriet en het samen leven met een hond genaamd D Bone. Het is geen vrolijke plaat geworden. Je ziet hem bijna voor je, avond aan avond eenzaam schavend aan steeds ingewikkelder folky gitaarcomposities, de gordijnen dicht, terwijl de hond hem vragend aankijkt.

Hoe indrukwekkend Hubbert’s spel ook is, in plaats van openhartig klinkt de plaat juist nogal introvert, alsof hij zich afvraagt of het wel een goed idee is om zijn hartzeer te delen met zijn publiek. De eerste track (zonder zang) doet aan de jazzy mijmeringen van David Grubbs denken, losjes en zonder dwingend ritme. Na een paar keer draaien blijkt het zo’n plaat waar je even wat meer moeite voor moet doen voordat het binnen komt. Het is de moeite zeker waard. Wat een droevig juweeltje van een plaat. Beluister Song For Jenny in de Soundcloud. Fans van Jim o’Rourke, Malcolm Middleton en Alasdair Roberts zouden Breaks & Bone zeker moeten proberen.