De electrobeats van Ryan Lee West, beter bekend als Rival Consoles, lijken een vreemde eend in de bijt bij Erased Tapes. Dat label heeft immers vooral neo-klassieke acts in zijn stal (goed, behalve beatmakers Kiasmos dan). Toch was West ooit de eerste artiest die bij het label onderdak vond, toen nog onder de naam Aparatec. De 29-jarige Brit heeft een heel persoonlijk geluid ontwikkeld, warm en donker, gruizig en mysterieus. De openingstrack Howl heeft wel iets weg van Thom Yorke's solowerk. De ijle, wiebelende klanken doen in de rustige passages soms wat aan Boards of Canada denken. Synthesizerklanken, gerinkel en geratel, laagjes ruis en echo's, laag op laag gestapeld en dan weer afgebroken tot een enkele toon. De warme, organische sfeer komt vast voort uit het feit dat hij ook akoestische instrumenten gebruikt, zonder dat ze als gitaren en piano's herkenbaar zijn.

Golven van geluid rollen met veel dynamiek en drama de speakers uit, maar zonder bombastisch te worden. De plaat duurt helaas maar 41 minuten. Dan nog maar een keer. En vervolgens als een speer die andere zeven platen opsnorren die hij hiervoor heeft gemaakt. En, guess what, die klinken ook behoorlijk goed. Howl gaat zeker in de top 5 van 2015 eindigen. Hij komt 16 oktober uit. Het is een korte bespreking geworden, maar er is nu eenmaal een maximum aan bijvoeglijke naamwoorden die een mens verdragen kan.