Geen land ter wereld is zo dominant in het electro-pop genre als Zweden. Het koude noorden is blijkbaar de perfecte combinatie voor coole synthesizers met koele zang. Linnéa Martinsson, oftewel Lune, is de volgende loot aan deze boom met haar debuut Music & Sports. Nadat ze haar vocalen had geleend aan Leave the World behind van de Swedish House Mafia, stonden de trendy producers in de rij. Vandaar de flinke hoeveelheid dance producers die haar op dit debuut bijstaan, zoals Alex Weak, Mike Marsh (bekend van Massive Attack), Sebastian Ingrosso, Adrian Lux en Carl-Michael Herlöfsson. Met de hele stoet aan gasten is het knap dat Martinsson de boel licht en luchtig wist te houden en niet verdwaalde in overproductie. De tien tracks zijn samenhangend, maar toch ook verschillend genoeg om de luisteraar de volledige plaat lang bij de les te houden.

Zou Lune in het Zweeds zingen, dan is dit muzikale geheel echter toch niet bijzonder genoeg. Zoals gezegd grossiert Scandinavië in dit soort ijzige-zangeressen-op-beats zoals de Ikea grossiert in Billy kasten. Martinsson zingt semi-verveeld haar teksten. Daar gaat een soort onderkoelde dreiging vanuit, maar dat hebben we veel vaker gehoord. Verstandig genoeg koos Linnéa om in het Engels te zingen, waardoor ze een flink grotere afzetmarkt tot haar beschikking had. En de Britse pers bleek ook nog eens laaiend enthousiast. Het rare Scandinavisch-Engelse accent fascineert blijkbaar zoals het ook bij Björk fascineert. En er zitten best goede tracks tussen. That Day is een dreigende opeenstapeling van bass, beats en zang, Tonight en Feathers zijn frisse popsongs in de traditie van Robyn en Epic bouwt in vier minuten fraai op naar een samenspel van strijkers en synthesizers. Maar zo luchtig als Music & Sports is, zo vluchtig is het ook. Linnéa is nog geen blijvertje. In de Soundcloud zijn twee tracks te horen.