(Warp / V2 music)
Broadcast heeft sinds 2000 drie fijne elektropopplaten gemaakt, waarin het
viertal uit Birmingham invloeden van de sixties mixt met futuristische
synthesizergeluiden. De laatste plaat Tender Buttons dateert alweer
van 2005. Na de maar half bevredigende verzamelplaat The Future
Crayon (2006) was het dus wachten op een nieuwe volwaardige
Broadcast-plaat. Die is er nu dan eindelijk. Investigate Witch Cults Of
Tthe Radio Age maakten ze samen met The Focus Group. Deze
‘group’ bestaat eigenlijk maar uit één man: de
grafisch ontwerper/muzikant Julian House. Investigate is duidelijk
anders dan hun eerdere werk: hier geen meezingbare liedjes, maar
collage-achtige soundscapes. Er is nogal wat in de mixer gegooid: drums,
analoge synths, blokfluiten, blaffende honden, wekkers, bliepjes, een
klavecimbel en vooral veel samples en field recordings. Het is een
fragmentarische dromerige plaat geworden, waarin het experimenteren met
geluiden voorop staat. Het ongenaakbare ijskonijn Trish Keenan blijft met
veelal onverstaanbaar weggemixte teksten vaker op de achtergrond dan op
eerdere Broadcast-platen. In 23 tracks schotelt Broadcast de luisteraar
sfeervolle brokjes knip- en plakwerk voor. De tracks zijn vaak aan de korte
kant, wat een onrustig geheel oplevert zonder veel samenhang of opbouw. Een
echte Warp-plaat, die bij liefhebbers van andere collage-kunstenaars als
Prefuse 73 en Boards of Canada zeker in de smaak zal vallen. Maar er gaat
toch niets boven de opzwepende rockplaten die Broadcast eerder maakte. Op
hun eerste plaat The Noise Made By People stonden ijzersterke
liedjes als Papercuts en Come On Let’s Go. Ook met
Haha Sound (2003) en Tender Buttons was het goed meezingen.
Ze zijn het rocken blijkbaar even zat. Niet in herhaling vallen en jezelf
blijven vernieuwen is natuurlijk goed, maar het is jammer dat ze hun
eerdere niveau hiermee niet halen. Was dit misschien een intermezzo waarna
er weer een liedjesplaat zou volgen? Lang hoefden we niet te wachten op het
antwoord.
Tegelijk met Investigate... kwam deze maand namelijk de EP Mother Is The Milky Way uit, die met 12 veelal korte spacy retro-soundscapes bijna naadloos overloopt in Investigate Witch Cults Of The Radio Age. Als je ze na elkaar draait hoor je geen verschil. Mother Is The Milky Way heeft een hippie-verpakking en dito titel. Ook de muziek is behoorlijk psychedelisch en zweverig met vogelgekwetter, blokfluit, veel galm, lalala-gezang en wazige samples. In Elegant Elephant klinkt Keenan bijna als een Indiase zangeres en soms ook als Cocteau Twins’ Liz Frazer. De onverstaanbare teksten in combinatie met de kabbelende tingeltangelmelodietjes maakt van deze EP een serie smaakvolle slaapliedjes. Prachtige geluiden in overvloed, maar het gebrek aan structuur doet de aandacht al halverwege afdwalen. Broadcast klinkt op beide platen ondanks al dat moois te vrijblijvend om een plaatsje te veroveren in je geheugen. Check ze zelf uit op hun blogspot.
Tegelijk met Investigate... kwam deze maand namelijk de EP Mother Is The Milky Way uit, die met 12 veelal korte spacy retro-soundscapes bijna naadloos overloopt in Investigate Witch Cults Of The Radio Age. Als je ze na elkaar draait hoor je geen verschil. Mother Is The Milky Way heeft een hippie-verpakking en dito titel. Ook de muziek is behoorlijk psychedelisch en zweverig met vogelgekwetter, blokfluit, veel galm, lalala-gezang en wazige samples. In Elegant Elephant klinkt Keenan bijna als een Indiase zangeres en soms ook als Cocteau Twins’ Liz Frazer. De onverstaanbare teksten in combinatie met de kabbelende tingeltangelmelodietjes maakt van deze EP een serie smaakvolle slaapliedjes. Prachtige geluiden in overvloed, maar het gebrek aan structuur doet de aandacht al halverwege afdwalen. Broadcast klinkt op beide platen ondanks al dat moois te vrijblijvend om een plaatsje te veroveren in je geheugen. Check ze zelf uit op hun blogspot.
