Kaspar Hauser blijft een fascinerend geval van een wolfskind: opgegroeid in een afgesloten ruimte zonder menselijk contact, met als enig speelgoed een houten paardje. Deze film probeert even weinig impulsen te genereren als Hausers jeugd en dat lukt. Nul sterren.

Naschrift: ik had het kunnen weten. Op het IFFR van vorig jaar was er ook al zo'n Kaspar Hauser film. D'oh!

Call Girl is een uitstekende reconstructie van Zweden in de jaren 70 met precies de juiste art direction en muziek. Lang haar, wijde pijpen, vinylplaatjes, kolossale telefoonhoorns. En er wordt door iedereen aan een stuk door gepaft. Maar met zo'n titel is dit uiteraard geen gezellige retrofilm over de Toppop-jaren, maar een zakelijk gefilmde paranoiathriller over een doofpotaffaire met twee explosieve elementen: minderjarige hoertjes en ministers. Saillant detail: Olof Palme was op een gegeven moment op de hoogte, maar wilde eerst de verkiezingen winnen en kon geen schandalen gebruiken.
Iris is veertien als ze in een tehuis wordt geplaatst, waar ze blijft weglopen. Vrij eenvoudig belandt ze in het web van Dagmar Glans, een gewiekste hoerenmadam met hooggeplaatste klanten (een uitstekende rol van Pernille August). Een eerlijke politieman komt op het spoor van de vunzigheden, maar krijgt al snel een collega die hem dwarsboomt omdat de SAPO, de Zweedse geheime dienst, alles onder de pet wil houden.
De stijl van Call Girl is opvallend wars van sentiment, maar reken maar dat wie tegen het landsbelang in gaat, vermorzeld zal worden. Ook in de sociaaldemocratische heilstaat Zweden.

Chileens smokkelaarskwartet haalt een partij vloeibare cocaine op in buurland Bolivie, maar krijgt al snel problemen met de politie en een rivaliserende bende uit Peru. Het viertal is kleurrijk genoeg om slecht met elkaar te kunnen opschieten: een oude guerillero met kanker, de zoon van een belangrijke gangsterbazin in de nor, een gewezen beul van Pinochet en uiteraard de undercover-agent. Verder zijn alle benodigdheden voor een gedegen gangsterfilm voor handen. Kogelballetten en woeste achtervolgingen? Check. Corrupte politiechef? Check. De slimme agente die gedwarsboomd wordt? Check. Onderling wantrouwen, verraad en paranoia? Check.

Toch een waarschuwing aan de liefhebbers van het genre: het betreft een soort pilot (in twee delen van elk een uur) voor een langere tv serie, een onaf verhaal dus. Met een knoert van een cliffhanger voor de kiezen sta je weer buiten.