'Drie weken later' na de vernietigende aardbeving in Chili van vorig jaar. Wat in de tekst van het festival (zie link boven), omschreven wordt als een 'visuele meditatie op de nasleep van de ramp', is vooral een saai en in slechte kwaliteit vastgelegde(*) serie van beelden over de schade, met een enkele registratie van de mensen/overlevenden die in een rustig tempo de troep opruimen. De enige 'ontwikkeling' is de overgang van gefilmde aardbevingsschade naar gefilmde tsunamischade, maar dat zal wel met de door de maker afgelegde route te maken hebben. Gelukkig na een uurtje afgelopen anders een nul.

(*) een aiphoon geeft betere beelden, ook op een scherm van 10 bij 7m.