Win-win lijkt realistisch maar is dat uiteraard niet; goede films draaien om het dilemma van de hoofdpersoon, en daarvoor worden details weggelaten. Dat het bankbedrijf als het grootse kwaad wordt neergezet en de hoofdpersoon als de jazzy goedheid zelve is is een overdrijving die mooi past bij zijn gemoedstoestand. We zitten uiteraard niet naar een documentaire te kijken, maar naar een met vaart gemaakte film, medegefinancierd door de NPS (dus binnenkort vast op teevee).

Ondergetekende wil de hoofdpersoon nog wel een adviesje geven. Powernaps op de plee: probeer niet te hard en neem een voorbeeld aan slapende chinezen. 5 tot 10 minuten en je bent weer helemaal het mannetje op kantoor.

De Brusselaar Ivan is goed met cijfers. Heul goed zelfs. Het is altijd fijn om van je passie je werk te maken en zo belandt hij bij een Amsterdamse bank, waar hij een snelle carrière maakt, totdat het hem begint te dagen dat dit niet helemaal zijn wereld is. Een korte synopsis doet sommige films geen recht, zo ook hier. Oscar van Rompay draagt de film met een zeldzaam, jongensachtig charisma. Hij is als een Pinokkio in de wereld van high finance, die zoals te raden valt geen fijne plek is, maar Win-win fietst handig langs diverse valkuilen. Prettige film.