Vandaag stelde ik mij voor hoe Jonathan Ross in zijn BBC-show ‘Andwea Awnold, diwectow of Wet Woad’ zou aankondigen. Niet helemaal denkbeeldig, want Red Road is bij de Engelse critici een dikke hit.
De film is, dat is inmiddels wel bekend, een onderdeel van een drieluik volgens het Advance Party-concept: drie verschillende regisseurs maken een film met dezelfde cast en karakters, die zich alledrie afspelen in Schotland. In Arnolds lange speelfilmdebuut volgen we Jackie, die op haar beurt in het beveiligingsbedrijf waar ze werkt iemand via camera’s (en later ook op straat) volgt. ‘Who’s that man, and what is he to you’, zo vragen we ons af. Dat ex-bajesklant Clyde iets van doen heeft met de dood van Jackie’s gezin, dat is duidelijk. Maar zoals camera’s, hoe dicht ze ook op iemands huid komen, ons alleen maar iets kunnen vertellen over de buitenkant, zo zal uiteindelijk alleen een directe confrontatie tussen Jackie en Clyde ons dichter bij het hoe en waarom brengen. Een prachtige film, niet zonder suspense, over rouwverwerking en verlossing. De uitstekende actrice Kate Dickie zien we nog wel eens terug in een biopic over Chrissie Hynde, wat ik u brom.
Red Road is overigens een bestaand appartementencomplex in Glasgow, waar veel ex-gevangenen wonen. Merk op dat de kleur rood in de film verder ook opvallend aanwezig is.

Van Arnold gaan we meer horen. Deze film gaat in elk geval direct na het IFFR hier in roulatie.