Iemand vergeleek deel 1 met een Duitse krimi. Hoe verhoudt deel twee zich tot Tatort?

Gangsterfilm over de opvolginggsstrijd van een Hongkongse triade. Een film die zich het best laat uitleggen met wat het niet is. Het is geen Goodfellas of The Godfather-trilogie, maar elementen zitten er in. Echter op een dusdanige formulemanier dat belangrijke zaken teveel worden afgeraffeld. De gehaktmolenscène (met voorhamer en herdershonden) wordt bijvoorbeeld voortreffelijk in beeld gebracht, maar mist de finesse en de humor om hem compleet te maken. Alsof het allemaal serieus bedoeld is. Een ander voorbeeld is de innerlijke strijd van de hoofdpersoon: kiest-ie nu voor de misdaad of het rechtschapen pad? De originele Godfather kan drie uur film vullen over die verwording, hier wordt het in 20 minuten afgeraffeld.
Het doorhakken van achillespezen in de film zorgt er wel voor dat je daarna oplet of er niemand achter je loopt met eenzelfde zwaard...

De film duurt even lang als een Tatort-aflevering.

‘Election, wat een goede titel voor een Aziatische film’, grapte de fijnbesikte Amsterdamse tekenaar T. nog voor aanvang van de film. En niet alleen dat, de film zelf blijkt ook een schot in de roos. Als deze film exemplarisch is voor de kwaliteit van Filmmaker in Focus Johnnie To - en wie de berichten hoort uit kennerskring heeft geen enkele reden om daar aan te twijfelen - dan doet u zichzelf een groot plezier door minstens een paar van zijn films te gaan zien.
Veelfilmer To (hij maakte ook komedies en superheldenhommages) pikt in Election 2 de draad uit het eerste deel op: de triades dienen een nieuwe voorzitter te kiezen, want de winnaar van Election 1 heeft zijn termijn van twee jaar erop zitten. Nu dient zo’n verkiezing op democratische wijze te geschieden, maar u kent die gangsters toch, van die voornemens komt weinig terecht en anders heb je ook geen film. Bijkomende obstakels zijn de onwilligheid van voorzitter Lok om zijn plaats af te staan (terwijl hij tegelijkertijd zijn puberende zoontje van het criminele pad probeert te houden) en de onwilligheid van gedoodverfd opvolger Jimmy, die zich uit het milieu wil losmaken om het liefst wat te gaan projectmakelen. Maar daar steekt de overheid in de persoon van de heer Xi een stokje voor: de triades dienen in de hand gehouden te worden, en Jimmy is de persoon die dat de komende twee jaar moet gaan doen.
Election 2 is een strakke gangsterfilm met zeer ambivalente trekken: zo wil de ironie dat Jimmy zich in zijn strijd om het voorzitterschap en zijn toekomstige vrijheid ontwikkelt tot een meedogenloze gangster. Is het mogelijk om het milieu achter je te laten? En zo ja, tegen welke prijs? Wees gerust: zulke filosofietjes staan niet in de weg van bruut geweld en snelle actie. To’s geweld is overigens wel rauwer en realistischer dan het gestileerde vermaak van veel van zijn Hongkongse collega’s. Geen kogelballetten dus, maar wel martelmethode’s met honden, een voorhamer een een gehaktmolen. Die hadden we beslist nog niet eerder gezien…