Voyeuristisch portret van een stierenvechter op het Mexicaanse schiereiland Yucatan. Armoede, drankzucht, machismo, dysfunctionele relaties, IQ-verlagende drugs (locale favorieten: lijm en thinner) -het is allemaal ellende. Matador 'El Negro' slaat zijn zwangere vriendin Romelia waar de kinderen en camera bij zijn, zij gooit hem het huis uit, volgende scène is hij er weer. En dat herhaalt zich allemaal nog diverse keren. Bijgevolg krijg je het gevoel dat je naar een aflevering van BUM FIGHTS zit te kijken. Hè bah.

Een stierenvechter uit de Mexicaanse sloppenwijken die drinkt, snuift, slikt en zijn vriendin slaat, dát is nog eens een onderwerp voor een documentaire. Helaas slagen de makers er niet in om betrokkenheid bij torero/clown Fernando op te roepen. Door het verwarrende gegoochel met tijdslijnen en continuïteit (een litteken in Fernando’s nek verdwijnt en verschijnt weer) en het willekeurige gebruik van artistiekerig zwartwit, wordt een afstand geschapen die deze documentaire niet kan gebruiken (de docu dingt mee naar de Amnesty International-Doen Award). Wanneer de camera telkens op Fernando’s huid zit als hij zijn zwangere vrouw weer eens slaat, bekruipt ons zelfs het gevoel naar een mockumentary te kijken. Dat is natuurlijk niet zo, en zo is een nieuw genre geboren: de fake-mockumentary.

Kotsfactor: 0
Een stierenvechter die drinkt, snuift en slikt, maar nooit eens kotst? Zou het dan tóch een mockumentary zijn...

Nog te zien: vr 3-2 17.00 Lantaren 1 • za 4-2 22.45 Lantaren 1