'Calvaire' is een kaakslag voor het toerisme in de Ardennen. Het is haast fysiek afmattend om te zien hoe hier een sappelende schlagerzanger verdwaalt in de bossen en na autopech in de groezelige klauwen belandt van een stapelgekke herbergier (30% Urbanus, 70% Norman Bates). Deze ziet hem aan voor zijn weggelopen vrouw Gloria (!?). De overige dorpsbewoners laten zich omschrijven als Belgische Hillbillies, die zich met gemak kunnen meten met de engerds uit 'Deliverance', met hun inteeltkoppen en voorliefde voor bestialiteit. De scène van het kerstmaal is een duidelijk eerbetoon aan 'Texas Chainsaw Massacre'. De zingende held ondergaat alle martelingen lijdzaam naar het voorbeeld van Jezus, waardoor deze horrortrip enigszins naar Diepere Bedoelingen ruikt. Het dansje van de boeren in het dorpscafé is voor mij tot nu toe de meest bizarre scène van het hele festival. Intense kijkervaring, die nog lang blijft smeulen. Verder kun je je achteraf nog amuseren, door je bijvoorbeeld een Helmut Lotti in de rol van de zanger in te beelden.